Betul jugak ek cakap Samad...

Gua baru balik keja dengan Samad. Gua tengok Samad walaupun tak hensem macam gua, tapi gua tengok dia dah berjaya, bisness, aweks, duit dan macam-macam lagi. Walaupn awek dia yang Jawa sorang tu je. Gua tau la ader aweks sekarang yang pandang poket kalau nak kapel kan. Tapi kalau pakai seluar Melayu mana ada poket daaa... Haha....

Gua pun terfikir nak tanya di samad ni pasal aweks ni.

"Samad, lu besh la ek. Ada duit jek, awek pandang beb..!! Tak macam gua," gua buat ayat kesian.
"Eh mana ada, aku pun kira rezeki baik la ni.. Kalau ko lagi best, cikgu, awek lagi pandang beb..!!"balas Samad.

"Mana ada, cikgu tak kaya pun. Duit pun tadak. Lu lain la. Bisness..!! Asal aweks tanya je, lu cakap bisnessmen, terus awek tu pandang beb..!!" puji gua lagi.
"Ye ke?? Tak la biasa je. Aweks mesti pandang ko nanti. Ko kan cikgu..Hehehe..."

"Gua rasa tak la," gua degil.
"Ye K****, kalau aweks tu tanya, ko gitau ko cikgu, diorang mesti pandang beb..!! Tak caya gua berani kerat jari beb..!!" balas Samad lagi.

Huh.!! Yakin je Samad ni jawab.

"Tapi takkan diorang pandang aku sama amcam pandang lu beb??" tanya gua lagi, nak kepastian.
"Haaaa... Yang tu lain sikit, sebab kalau ko gitau ko ni cikgu, kompom diorang pandang. Tapi pandang lain sikit..!!" spontan mamat ni balas kat gua.

"Apa yang lainnya??" gua dah pelik.
"Ye la kalau ko gitau ko cikgu mesti aweks tu pandang, tapi dia pandang sambil tertanya betul ke ko ni cikgu???Tak macam cikgu pun..!! Hahahaha...!!!"

Samad berlalu naik motor sambil ketawa besar macam kena loteri sebab gelakkan gua, dah tu siap tarik spender die yang tersedut kat bontot..!!

Buletin Utama :

Assalamualaikum dan Salam Sejahtera;

Cheras; 27 Oktober 2009;

Sari berita utama:

Seekor ibu dan anak ular Tedung Sela (betul ke eja macam ni??)telah dijumpai orang ramai di sekitar Taman Tenaga berdekatan Majid Az-Zubair, Cheras. Ular yang terkenal dengan suntikan bisa yang kedua terkuat di dunia itu telah menyorok di dalam semak samun sebelum orang ramai dan sepasukan bomba membuat kerja-kerja menangkap dan menyelamat.


Argghh..!!! Tak best betul gua buat ayat skema macam kat atas. Dah la. Berita tamat..!! petang tadi gua lepak-lepak cek gua punya komen dari Bro Addyaholix, tetiba kawan gua cakap ada gaduh kat bawah umah. Gua pun apa lagi, menyelit la kat celah-celah tingkap nak tengok geng mana yang gaduh. Pelik gak gua kenapa gaduh tapi bomba yang datang berlumba-lumba. Akhirnya gua tau gak, ada ular tedung Sela beb..!! Kecoh..!! Ye la dah tengah-tengah bandar kan tetiba ada ular besar lak tu. gua pun turun la pergi tengok. Dah la gua ketandusan idea nak taip apa dalam entri nanti. Dah 3 hari tak hapdet. Hahahaa....Tengok la gambar kat bawah ni. Tapi tak berapa nak terang, ye la kamera HP Samsung gua ni 2.0 MP je. Nanti klu ader SLR gua try cari balik lokasi yang ader berita macam ni. Hehehehe...Jangan marah beb..!!

Bomba yang cuakk..!!!

Ni la mak dia.. Panjangg beb.!!

Tapi yang gua terkilan tu sebab Bomba tu jerut anak Ular tu sampai putus. Sian beb..!! Memang la bahaya dan susah nak letak dalam bekas. Kesian la guatengok, putus kepala anak ular tu. Yang mak dia sah-sah la tak putuskan. Mula-mula anak dia dah kena tangkap, pastu masa nak masukkan ibu dia pulak, dia boleh lari keluar. Nasib baik masuk longkang balik, kalau di kejarnya orang ramai kat situ, tak ke mengekek semua nak lari...Hahahaha...Berapok semua orang lari, tu pun baru Bomba tu berjaya bawa naik dari longkang. Kalau terlepas...perghhh...!!!

Saat kematian..Putus Kepala..!!

Gua ala-ala Aris Ariwatan sempat ke lokasi berkenaan...!!

P/s : Jaga-jaga la, kat bandar pun Ular Tedung Sela ada tau. Jangan ingat ular ni kampung sangat. Semua skang dah educated tau..!!! Hahahaahah...!!!

Serabut Macam Sabut...

Duit ngah susut,
Otak lak khusut,
Rambut dah serabut,
Tak tau nak buat apa yang patut,
Nak makan dok terkentut,
Nak cari aweks gua ni kontot,
Tipon kawan pompuan semua tak sambut,
Idea dah terbantut,
Memang tak patut,

Nak kuar sakit perut,
Kat luar pun ribut,
Motor pulak semput,
Lupa pulak kawan pinjam kasut,
Susahlah nak jalan-jalan atas rumput,
Pastu kaki pulak sakit sepak perabot,
Lainlah kalau gua ni robot,
Kalau tak boleh gak pergi mengurut,

Dari tadi tersedak je member dok sebut,
Dah la kutuk-kutuk lagi la tak patut,
Yang lain pulak jadi pak turut,
Tau lah gua ni kiut-miut,
Ada ke cakap gua macam kambing badut,
Ingat gua ni hidup kat padang ragut,
Memang lu buat gua terkejut,

Mintak kawan belanja cendol pulut,
Kawan pulak kedekut,
Baik masak je jemput-jemput,
Tak best pulak takleh sedut-sedut,
Nak kunyah lagilah sakit mulut,

Nak isap tembakau tadak curut,
Last2 gua lepak rumah jaga bontot,
Takyah dok kalut-kalut,
Takyah dok kelam-kabut,
Taktau nape dok terkemut-kemut,
Bukan kene gigit semut,
Garu sampai naik parut,
Bontot pon penuh selut,
Sampai kulit pon dah kecut-kecut,
Dah tegangkan pun dok berkedut,
Dah la takleh nak balut,

Eh apa yang gua dok ngarut??!!!
Serabut macam sabutt..!!!!!

Gua bengong ke Samad yang bengong???

**************************************************************************************

Lama dah gua tak kutuk Samad. Walaupun kebodohan tu gua yang lakukan, tapi gua tetap nak kutuk si Samad ni. Hahaha..

**************************************************************************************
Minggu lepas gua jumpa Pian kat Pusat Snuker Platinum, Atas Klinik Alia, Tmn Tenaga. Gua tanya pasal Samad. Sebab dah lama gua tak jumpa Samad, gua pun mintak no Samad kat Pian.

"Pian, lu tau tak Samad apa cerrr skang?? Gua lama tak jumpa dia...!!" gua buat-buat macam ambil berat la konon.
"Entah la..Aku pun dah lama gila kot tak kontek dia.." balas Pian malas.

"Eh lu ader no. telefon dia ke?? "mintak gua dengan muka sposen.
"Ader jek..ni ha....." kata Pian sambil menghulurkan telefon bimbit beliau jenis NOKIA 2100.


Gua pun amik no tu dan terus simpan dalam buku telefon SAMSUNG gua yang boleh 3g ni.

"Samad Maxis..." bisik gua dalam hati.

Gua simpan no Samad. Harap-harapp dapat sembang dengan beliau malam ni.

Sampai je rumah, gua terus tepon Samad.

"Samad Maxis...Harap-harap lu ader la Samad..." bisik hati gua.


"Tut tutttt....tut tutttttt...." mula-mula dapat. Tapi takde orang jawab. Hampa...

"Tutttttttt....tuttttttttt....tuttttttttttttt.." kali kedua engage plak. Hampa campur kecewa.

"Tut tutttttttt...tut tutttttttt.." kali ketiga dapat, tapi takde orang jawab jugak. hampa, kecewa campur Babi..!!! Bengang gua..!!!

"No yang anda dail, tidak dapat di hubungi.." tiba-tiba suara awek yang jawab. Gua baru nak layan. Tapi dia dok cakap benda yang sama jek. Bengang gila gua..!!


Akhirnya gua kecewa, gua hempas telefon member gua kat lantai, walaupun gua tak pakai pun tipon tu. Saje je gua hempas. Sayang beb nak hempas telefon gua.
**************************************************************************************

Semalam gua jumpa Samad, dekat Q Bistro, belakang Kayu Nasi Kandar dekat Bandar Permaisuri. Samad tak meniaga jagung dah. Dah kaya.

"Weh Samad, buat pa lu kat sini?? Lama gua cari lu nak kutuk-kutuk..." tegur gua kurang ajar ngan beliau.
"Laaaa...K**** ke...Lama beb tak jumpa ko..Gua buat bisnes skit sekarang ni.." balas beliau dengan muka bangga.

"Hohoo..Lu dah kaya ke...." Gua terus sembang dengan Samad sampai gua bosan tengok muka dia. Sampai gua nak bla, gua mintak no tipon dia. Tapi...

"Arghhh..!!! Lupa bawa tipon plak...Jammm..!!!" marah gua sendirian.
"Takpe ko bagi no tipon ko, nt aku miskol.." cadang Samad.

"0..1..7......bla..blaa..blaa.... jangan lupa miskol tau..Miskol sekarang arr...Senang skit"
" Ok dah simpan, dan miskol..." balas beliau lagi.

Gua pun blah meninggalkan samad sorang-sorang kat Q Bistro. Gua balik rumah.
**************************************************************************************

Sampai rumah gua tak buka tipon sampai malam. Bukan ada orang mesej pun kalau buka pon.
Malam tu lepas maghrib gua bukak tipon, ada miskol...Samad..!!!! Samad tipon gua..!!!
Gua terus dial no beliau kembali dan tanpa segan silu gua cakap bila lepas dia angkat..


"Ahhh Samad, apahal lu tipon gua..??? Gua kuar tadi..." selamba gua cakap.

Dengan perasaan marah, Samad pon balas..

"Bodoh punya bangang, yang lu suruh miskol petang tadi apa..??!!"
*************************************************************************************



p/s: gua lupa gua yang suh miskkol, dan gua lupa gua dah save no dia..free gua dapat Bodoh...

Mimpi lagi...Nasib baik tak ngigau..

**************************************************************************************
Mengorak langkah lagi geng-geng Paradoks, menyelami mimpi smeua insan yang ingin menceburi bidang kegiatan mereka, menyingkap semula semangat kesenian di kalangan sekecil-kecil umat, sehingga ke sebesar-besar umat. Pakatan radikal ini sememangnya bersemangat berpijak di bumi yang nyata, di bumi sendiri menghidupkan hiburan santai bertema, dan bermotif walaupun tiada luahan sewaktu sibuk mengedarkan poster-poster.

Gamit malam itu dengan meriahnya, dengan semua para penghibur amatur, semi-pro dan juga professional. Semua bergabung tenaga mengorak satu pola percaturan dalam mengembangkan bakat, memperjuangkan seni dan menaikkan puisi sastera di mata masyarakat walaupun dalam kelompok yang kecil (hampir 500 orang). Gua tak menafikan yang gua memang seronok terlibat dengan lu orang semua, Penggerak Paradoks. Walaupun gua sibuk macam mana pun, kalau ada undangan, gua akan tetap menghabiskan sisa-sisa kesibukan gua dengan memberikan komitmen kepada program lu orang.
**************************************************************************************
Terima Kasih;

Terima kasih buat Bro Aloy yang sudi menjemput gua lagi (Siela Band) walaupun gua tahu gua punya persembahan taklah sehebat band lain seperti Kristal ataupun Nirvana. Sebab gua tau gua tak sehebat Ramli Sarip mahupun M.Nasir. Tapi gua cuba juga nak jadi macam Naser Bilal Khan.



Minta Maaf;

Mintak maaf banyak-banyak sangat kepada yang hadir dan kepada penganjur terutamnya sebab band Siela tak dapat perfom malam tersebut kerana pelbagai konflikasi dan juga permasalahan berlaku di samping dengan beberapa peristiwa yang agak memilukan berlaku. Maaf juga kalau persembahan kami hanya sekejap sahaja ( 1 lagu je ) sebab kami menghadapi situasi yang agak rumit di Cheras. Tapi gua harap lu orang semua terhibur dengan band yang gua bawa malam tu "Salina" iaitu band gua sendiri. Bukan senang nak dengar kawan gua ( vokalis ) tu nyanyi depan orang macam tu...Hahahahaha... Jadi kalau ada apa-apa kekurangan harap di maafkan dan akan di perbaiki di masa akan datang.
**************************************************************************************
**************************************************************************************

Tapi malam tu best la kan sebab walaupun bercanggah dengan jadual program yang lebih besar, seperti konsert Sua Rasa TV9, disamping situasi pelajar-pelajar UiTM yang dalam dilema (nak study ke nak pergi MIMPI BERAT) sebab esok ada test. Ke Final?? Gua tak tau.... Ramai juga yang hadir, terima kasih sebab menyokong pergerakan pakatan ini.

Gua suka sangat;

Gua dapat jumpa Sofi Jikhan. Gua dapat bergambar dengan dia. Sebab selama ni dalam TV ngan CD original cerita arahan Mamat Khalid je yang gua nampak beliau melayari layar perak tu. Tapi semalam depan-depan. Sempat gua mengajuk dialog beliau dalam 'Zombi Kampung Pisang';

"Susah saya nak percaya perkara ni..."

Hahaha..jangan marah bro Sofi. Gua tengok citer tu dah dekat beratus kali dah. Pergh....!!! Best..!!!


Gua suka sangat jugak;

Gua dapat jumpa bloggers yang selama ni asyik dok sembang dalam alam maya jek. Bias, Dark Ray, Momo, Aloy, Wahyudi, Patung Cendana, Pita pelekat, Dzulfixi, En.Adam, XXXmalaya, Addyaholix, pentoi, dan banyak lagi la. Tak terkira nak sebut. Takpe Lu orang tengok sendiri la gambar kat bawah yang member gua dah ambik. Tapi memang gua seronok sangat. Aka Patung yang sangup apply cuti sanggup datang. Dulu datang tak sempat jumpe ek. jadi sekarang dah jumpe, dan bakal akan jumpa lagi di lain waktu. Gua memnag saje tunggu sampai balik sebab nak bergambor dengan lu orang semua. Dapat gak akhirnya.
**************************************************************************************


**************************************************************************************

TERIMA KASIH MIMPI DAN PARADOKS..!!!!

p/s : gambar nanti gua upload dekat fbook ok..

Tipulah kalau aku tak nangis...Hanya spekmata hitam jadi penyelamat.....

ISnin (mlm selasa) 12.30 am:

Baru sampai dari Taiping, pengkebumian sahabat gua Arwah Jafni (Jep). Letih, lesu, penat, ngantok, dan macam-macam. Hp dari pagi habis bateri. Lupe nak cas.
***************************************************************************************

Tepat jam 5 pagi kami berkumpul di kedai mamak Rizkhan kat bawah rumah gua. Sementara menunggu sahabt yang lain, minum-minum pekena roti canai. Selesai makan, semua bergerak ke kereta.

"Brapa keta pi ni Apit??"tanya gua inginkan kepastian.
"4 biji, Aku, Aus, Zakwan ngan Mut. Satu keta 4 orang." jawab Apit.


"Mirul ngan awek dia bawa Stylo ngan Salaman. Jumpa kat Cangkat." sampuk Aus.

Kami bergerak menuju ke R&R Rawang untuk berhenti solat subuh. Kemudian bergerak ke Ipoh. menunggu sahabat lain Midon, sebagai jurupandu arah kami.

" Kami tunggu ko kat Tol Ipoh ok..."beritahu Aus kepada Midon dalam phone.
"Ok, tunggu k..!!" balas Midon
***************************************************************************************
Kedai Mamak;

"Korang tunggu kat sini tau. Makan la apa yang patut, aku nak gi amek Apai dengan Din. Diorang kita.." beritahu Midon.

"Ok.."


Mula bergerak ke Taiping sebanyak 5 buah kereta. Singgah di R&R apa ntah sebelum Taiping.

"Ko kat mana??"tanya Midon.
"Dah nak sampai..Tunggu je kat R&R tu ok..." Nik menjawab.


Nik sampai. 5 orang.

Mula menuju ke Taiping. Berhenti di susur keluar Changkat kot. Cari Mirul ngan awek die. Ada.

mula menuju ke rumah arwah sebnyak 7 buah kereta.
***************************************************************************************
Rumah arwah;

"Assalamualaikum" salam di beri.
"Walaikumussalam" jawab pakcik kepada arwah (adik ayah arwah)

Perbualan di teruskan dengan hidangan kuih raya dan air jus oren. Terima kasih. Sempat beraya. Keluarga arwah tiada di sini. Semua di Melaka. Masih menemani Jenazah.

"Diorang kol tadi. Jenazah dah mula berangkat dalam pukul 11.30 tadi" beritahu pakcik arwah.
"Ok, kirenye sampai petang gak la kan. Kebumi lepas asar la jwabnya." sampuk seorang rakan kepada pakcik tersebut.
***************************************************************************************
Surau Kampung Boyan;

Mengerjakan ibadat wajib. Zuhur. Jamak.

"Ada apa-apa pakcik nak kami tolog??potong bawang pon ok jek.." Tanya MUz baik-baik.
"ERh tak apa nak. Kamu pergi je berehat. Penat tu kan. Bio pakcik-pakcik ni yang menguruskan kerja memasak ni," selamba uncle surau tu menjawab.


Ramai yang menolong juga walau tak di pinta pakcik-pakcik surau tersebut. Kejasama..!!

Bas sampai. Rombongan seramai 42 orang para sahabat arwah tiba. Serentak dengan masakan yang sudah boleh di hidangkan.Sesi bersalaman. Sesi ucapkan takziah. Mula sebak.

Makan..!!!

"Weh jenazah dah nak sampai dah. cepat..!!"

Semua bergerak ke rumah arwah. Berjalan je. Dekat.
***************************************************************************************

Kau tiba jua akhirnya,
Kau muncul jua akhirnya,
Aku sambut hadirmu walau dengan sedikit khudrat,
Aku hulur tangan walau sejengkal pendek untuk mengusungmu,
Aku majukan diri walau kerdilku di celah saudaramu,
Sebak melanda dada,
Pilu meresah jiwa,
Mata memandang jasadnya,
hati berdetik duka,
Jantung berdegup gempita,
Air mata bergenang di kelopak,
Menanti bah melanda kelak,
Akhirnya mengalir jua,
Walau tak dipinta.

Aku kerahkan lagi khudrat,
Aku hulurkan lagi khidmat,
Dari pelapik,
Di pindah ke katil,
Menanti saat wajahnya di tatap,
Semua sahabat,

Saat itu aku berpina,
Terkesima,
Kelu lidah untuk berkata,
Kaku kaki untukku mara,
Mata kuyup digenangi permata,
Jatuh jua akhirnya.

Kapan dibuka,
Mata tak kelip seketika,
Badan tak gerak sementara,
Bibir mengorak langkah berdoa,
Pantas jantung dug dap di dada,
Kecut perut kosong semuanya,
Lemah lutut tak terkata,
Memang benar berita diterima,
Wajah itu aku kenali benar.

Mata mula meliar memandang kujur tubuhmu. Sebak mula melanda di dada. Sayu mula meresahkan jiwa. Pilu menyentap hatiku yang lara. Kini baru aku percaya semua berita yang aku terima. Saat aku melihat wajahnya, hati terdetik terkenangkan kenangan bersama. Aku tidak dapat menahan lagi. Jernih air mula menyusut turun ke pipi. Biar ku kenakan kaca mata hitam, tetap nampak sebak dan duka. Aku menangis. Menangis dalam diam. Walaupun sepi tangisan itu, namun ia penuh dengan perasaan. Kosong daripada kepalsuan. Kau dah tiada. Terus terang aku katakan disini, memang sayu hatiku. Seorang sahabatku benar-benar terkkujur kaku di depanku. Berkapan. Tidak bergerak. Aku menangis lagi.
***************************************************************************************

Baca Yassin. Tapi macam tak baca. Suara tersekat-sekat. Teresak-esak. Ingin sahaja aku mencium muka mu itu. Agar dapat aku meras bersama mu buat kali yang terakhir.

Teruskan bacaan Yassin kedua. Sama. Tak lancar. Mataku asyik meliar memandangnya. Bagai tidak pecaya, tapi sudah di depan mata. Sayu pilu hati melihat wajahnya.

Teruskan bacaan ketiga. Tak sempat habis. Pergi menunaikan solat jenazah pula.
***************************************************************************************

Alhamdulillah. Jenazah selamat dikebumikan di tanah perkuburan Kampung Jambu. pemergianmu Jafni telah di saksikan oleh ramai sahabatmu yang kekal di sisi mu untuk terus memanjatkan doa keatasmu. Mendung yang menemani petang tatkala jasadmu disemadikan membawa seribu erti. Keberkatan. ketenangan. Wallahhualam.
***************************************************************************************

Terima Kasih kepada rakan-rakan yang sudi hadir. Untuk pengetahuan, rakan -rakan yang hadir adalah seramai hampir 100 orang. Pemergian beliau sememangnya amat di rasai dan di tangisi oleh kami semua di IPIK. Biar habis duit pergi jauh-jauh semata-mata untuk menatap wajahnya buat kali yang terakhir. Terima Kasih rakan-rakan semua. Terima Kasih keluarga dan waris mangsa yang melayan kami penuh mesra. Terima kasih pihak surau yang melayan kami dengan heti terbuka. Terima kasih warga yang hadir tanpa mengenal bangsa dan agama. Terima Kasih.
***************************************************************************************


p/s: Insyaallah majlis doa dan tahlil untuk arwah akan di adakan di Surau IPIK dalam masa terdekat. jemput hadir semua. Yang tak dapat hadir boleh lah berdoa dan bertahlil di rumah. AL-Fatihah.......

Nak nangis...: Gua, JAFNI dan ajal....

Kenapa dugaan berlaku?? Kelmarin baru aku bersama ko...Hari ni ko pergi selamanya...Ya Allah...Rahmatilah ROHnya...Amin...Al-Fatihah

**************************************************************************************
Khamis; 16.59 pm
Seri Mas Condo.



"Truttt..........truttttttttt" phone gua berdering. Panggilan JAFNI.

"Arghh...!!! Malas aku nak pergi jadi REFREE bola. KSPK plak tu. " angkuh gua menjawab dalam hati. Gua tahu JAFNI yang menelefon gua. Tapi bukan gua tak mahu jawab, tapi gua letih sangat. Baru je selesaikan amali Seni.

"Takpe la Jep (JAFNI) Nanti aku pergi padang. Maaf la aku tak nak jadi reff untuk KSPK" seloroh hati gua lagi. Lagi pun petang nanti gua kena hantar baju Iqbal gak.Nak kena ambil kete Kadok pulak. Nanti gua jumpa lu kat sana.

Gua teruskan tido nyenyak gua tanpa menghiraukan panggilan beliau.


Letih..!!
Malas...!!!
KSPK...!!!!

*************************************************************************************
Khamis;18.46 pm
Padang Institut Perguruan Ilmu Khas

Gua pinjam motor Endang. Modenas Kriss 100. Gua kerahkan tenaga dan khudrat gua menuju ke padang. Biar la apa nak jadi pun. Gua memang tak nak jadi Reff..!! Gua bawa seluar pendek Quickssilver, baju Roma dan baju Inter Millan. Baju yang Iqbal pesan kat gua

Sampai kat padang,...

"Weh K****, hang nak duduk ka??" tanya Aichoo.
" Boleh gak " balas gua yang baru je park motor depan dia.

Gua meneruskan perbualan dengan Aichoo. Sambil-sambil tu gua layan gak perlawanan persahabatan bola sepak antara KSPK dengan budak-budak SIPMA IPGM.

"Hang tak jadi reff ke kimie??" tanya Aichoo. Penuh hairan. Sebab JAFNI seorang je yang jadi reff petang tu (penjaga garisan).

"Hang kan dah tau aku kalau melibatkan KSPK...."

Belum habis gua cakap Aicho menyampuk plak,"Haa..!! Aku tau aku tau. Lupe plak ko ade kes dengan diorang"

Tau pun.
Selesai perlawanan, gua tunggu JAFNI kat luar padang.

"Weh sorry la bro aku letih dowh amali seni tadi. Ala ko sorang pun power pe jadi reff," gurau gua dengan JAFNI.

" Ah ko memang, saje jek..Aku sorang je jadi..hahaha," balas beliau dengan nada gurau senda yang selalu dia buat dengan gua.

"Aku tido la...Lagi pun ko bukan tak tau aku ngan KSPK kan..."


Gua teruskan perbualan dengan beliau sampai gua nak balik. Sebelum balik, gua sempat salam beliau.

Gua teruskan aktiviti gua kat padang.

Gua balik rumah.


*************************************************************************************
Sabtu; 00.00 a.m;
Kedai nasi lemak meriah.

Gua pergi makan dengan Kakcik. Tiba-tiba lapar nak makan nasi lemak pulak. Gua jumpa Shawn, Joe, Ajim dan member Shawn. gua bergurau senda dengan diorang semua. Tiba-tiba gua teringat nak mesej JAFNI ajak makan nasi lemak. Lepak malam-malam ni best gak.


*************************************************************************************
Ahad; 11.45 a.m
Seri Mas Condo,

"Kimie, Jep (JAFNI) eksiden. Masuk ICU," beritahu Aus, housemate gua.
"Ko bior betul?? Kat mana?? Bila??" gua teruskan soal siasat sebab tak percaya. Dah la siap parah lagi tu masuk ICU.

"Kat Tangkak, pagi tadi, tapi sekarang hantar kat hospital Melaka, sebab dah dekat," balas Aus lagi.

"Jef Jef..Laju kot die bawa.." sempat lagi gua tuduh dia. Bodoh betul gua.


Gua tido. Lepas tu bangun pergi Jamuan 1 Malaysia DATO NAJIB kat bawah rumah gua.

*************************************************************************************
Ahad jugak; 18.15 p.m
Condo gua gak.

"K****, Jep (JAFNI) meninggal dah. Baru je. Rai bagitu aku," sekali lagi Aus membawa khabar berita.

"Bior betul..!! Ko jangan main-main dowh.." balas gua secara kurang ajar sebab gua tak caya apa yang gua dengar.

"Betulla. Baru je Rai tipon aku bagitau ," bentak Aus pulak,

Perrgghhh....!!!!!! lemah lutut gua beb. Bukan sebab kawen, tapi sebab berita hambar yang gua dengar ni.

Gua tak caya...
Gua cuba nak percaya jugak....



Bangsat...gua tak leh terima beb...
Sape nak percaya kan kawan baik dah pergi menemui ILLAHI.

*************************************************************************************
Ntah macam mane la Family, awek dan kawan-kawan kelas dia. Gua yang rapat gitu-gitu je pon tak dapat terima kenyataan. Tapi sekarang dah ok dah sikit gua. Tapi still sebak lagi.
*************************************************************************************




Arwah JAFNI merupakan pelajar OUM di INSTITUT PERGURUAN MALAYSIA KAMPUS ILMU KHAS. Beliau yang bakal menghabiskan pengajian beliau di IPIK pada penghujung tahun initelah kembali ke Rahmatullah pada hari entri ini di post. Antara jam 5.00-6.30 petang tadi. Arwah adalah seorang pelajar yang ramah dan suka membantu rakan-rakan termasuk saya sendiri. Kehilangan beliau amat terasa dan amat memilukan kepada semua pelajar yang mengenali beliau. Terutama kepada pelajar-pelajar OUM dan pelajar IPIK.

Pemergian beliau juga amat terasa dan di tangisi kami semua iaitu pemain-pemain bola sepak IPIK yang menyertai Liga Kuala Lumpur. Arwah merupakan ketua pasukan kepada pasukan bola kitorang dan banyak menyumbang sepanjang penglibatan beliau dalam pasukan ini. Banyak kenangan yang mungkin sukar untuk di lupakan oleh kami semua. Alhamdulillah, hasrat beliau untuk bermain bola dalam LIGA KL, Kagum dapat di capai sebelum meninggalkan kita.

Walaupun gua tak serapat mana dengan arwah, tapi kehilangan beliau tetap di rasai. Kalau dahulu selalu sahaja arwah ajak gua pergi cari barang-barang kereta. Pergi Putrajaya nak beli Turbo time, pergi Downtown tengok spare-part Kelisa, dan macam-macam lagi. Hari tu beliau ajak gua cari antena kereta L2 yang panjang macam kat kereta kancil gua. Gua sempat ukur je saiz lubang kat tapak antena tu dengan dia. Tapi sekarang, tiada lagi sahabat baik yang hendak di ajak ke sana kesini mencari kereta, bersembang tentang bola, dan yang paling kerap, tiada lagi sahabat yang nak bergadoh (bergurau la) dengan kitorang tentang Arsenal.

Kepada rakan-rakan seperjuangan diharapkan banyak berdoa, tabah, dan sabar atas semua yang berlaku. Semoga roh beliau di rahmati Allah. Yang pergi tetap pergi, yang hidup mesti teruskan. Sama-samalah kita memanjatkan doa dan Al- Fatihah.
















p/s: Takziah Buat Keluarga arwah. Harap bersabar dan tabahkan diri.

.....kenapa dan kenapa..???

Kenapa biar ia datang?
Kalau tak hendak,
Tolak lah awal..

Kenapa biar ia hadir?
Kalau tak sudi,
Jangan la main tarik tali...

Kenapa biar ia wujud?
Kalau tak suka,
Nyahkan sahaja...

Kenapa biar ia berputik,
Kalau tak minta,
Biarkan saja..

Kenapa??
Kenapa??


Entahlah..
Itulah..
Kalaulah..
Hmmm...
Akhirnya..
Musnahlah....











p/s:..hehehe...teror tak gua jadi jiwang seminit...bukan selalu gua jiwang2..hahaha...

...dia....

***************************************************************************************
Dia tak perlu tersenyum,
Di setiap raut wajahnya,
Aku lihat kepuasan,
Abadi kasih sejatinya sentiasa di hati ku,

Dia tak perlu ketawa,
Di setiap likur-likur ukiran bibirnya,
Aku nampak kegembiraan,
Korban jiwa raga,
Gigih menjulang kejayaanku,

Dia tak perlu menangis,
Di setiap tingkahnya berlalu,
Aku sedar akan setiap kesilapan,
Maaf diberi walau kuulangi,
Jemu di buang jauh dari hati....

Dia tak perlu apa-apa lagi,
Di segenap raut wajahnya,
Aku sentiasa dampinginya,
Dengan doa yang ku panjatkan pada Illahi,
Dengan bekalan yang ku teruskan untujnya,

Di takperlu apa-apa lagi,
Di setiap mimpi aku temuinya,
Terima kasih dia......................
**************************************************************************************




p/s: gua mencuba, dan terus mencuba, walau banyak cubaannya, gua tetap mencuba sampailah suatu masa, cubaan gua menjadi cubaan untuk gua terus mencuba....

..Monolog dalam gelap...

*************************************************************************************
Di situ dia menjerit..
Dia menjerit pedih..
Dia pedih menggigil..
Dia menggigil perit..

"Tolong aku..!! Tolong aku..!! Bukan aku..!! Bukan aku.......!!!!!!!!"

"Tolongg...!!!!"

*************************************************************************************
Kata mata,
"Tolong, akulah yang bersalah. Kalau aku tidak memandangnya, tentu jasad ini tidak akan ke tempat maksiat itu."

Kata tangan,
"Akulah yang bersalah. Kalau bukan sebab aku, jasad ini tidak akan melakukan maksiat."

Kata kaki,
"Bukan tangan, aku lah yang bersalah. Kalau aku tidak melangkah ke tempat maksiat, jasad ini tidak akan melakukan maksiat."

Kata Akal,
"Sudah..!! Ini semua salah aku. Kalau aku berfikir waras dan bijak, kamu semua tidak akan melakukan perbuatan ini. Bukankah aku yang mengawal kamu semua???

Semua terdiam.
Kaku.
Kaget sebentar.
siapa yang bersalah??


Sepi..!!!
Masih sepi menanti jawapan..

Tiba-tiba..

"Diam wahai kamu semua. Kamu semua tidak bersalah. Aku lah yang bersalah. Aku lah punca segalanya. Bukan salah mata, bukan salah tanga, bukan salah kaki, dan bukan salah kau akal.!!Cuba fikirkan...Kalau dahulu aku tidak minta untuk masuk ke jasad ini, sudah tentu jasad ini tidak akan melakukan dosa-dosa. Mungkin jasad ini mendapat nyawa yang lebih baik dariku........." kata Nyawa.

*************************************************************************************