Cerita anak wayang : But the light is on...!!

*************************************************************************************
Hening betul malam minggu tu sebab hujan yang baru je berhenti. Tapi sebab penonton dah ramai nak mampos, suasana hening jadi genting. semua berebut nak masuk hall masing-masing Gua macam biasa lah, dah punch kad gua, gua terus jalankan tanggungjawab gua sebagai anak wayang. Gua amek port kat check-point.

Jam 9.00 pm.

Tetiba je...

Sorang mamat Arab datang, selamba tunjuk tiket, konon boleh masuk. Gua pelik, apasal mamat ni datang gak, padahal lampu hall dia belum menyala lagi. Tiket dia kol 9.15 pm, Hall 12, tempat duduk F05. Biasa 10 minit sebelum wayang start gua baru buka hall. Kalau tak mampos la lama menunggu penonton-penonton.

"Errrr sir, sorry, the hall is not ready yet. They still clean the hall. Just wait another 1o minutes or less ok?? Thank you sir for your cooperation....!!" sampuk gua selamba.
"But..." belum sempat mamat tu habiskan ayat dia, gua menyampuk balik....

"Sir, actually you must wait for the light over there, if the light is on, then you can enter here.."
"But the light is already on. I saw it, you see there..." balas mamat Arab tu.

Gua dah pelik, padahal baru dua hall je gua buka, hall 4 dengan hall 5. Mana ada hall 11. Gua semak balik dua kali. Betul..!!

Hall 11
Sit F05
Jam 9.15

Gua tengok lampu kat atas.

11 = tak menyala
05 = menyala
06 = menyala..


"No sir, i dont see number 11 is on sir...."
"11?? Is it my cinema is 11?? "

"Yeah sir, your cinema is 11, at 9.15 pm, and your sit is F05. Now you must wait about 10 minutes or the light is on..Thank you sir..." balas gua sopan je macam anak pak imam kampung Tualang...
"Owh, sorry i guess my cinema is here, 05 (F05 - sit). Sorry, i come here later. Thank you.."

Takpelah, sebab lu warga asing, maka gua tak heran sangat la. Arab pun ada 1 je panggung wayang. Patut la sengal sikit. Tapi gua tergelak jugak la, mamat Arab ni muka yakin je datang.
**************************************************************************************






p/s: Gua cuma Band-3 je MUET. Banyak salah kot ayat kat atas...

Lu orang tau tak ???

*************************************************************************************
Malam tadi Samad tipon gua. Gua dah takut kot-kot Samad ajak gaduh walaupun gua baik dengan dia. Hahaha...Gua memang dah gugup beb.

"Hello beb, lama tak dengar berita. Hidup ke dah mampos??Hahaha..kurang ajar tak aku ??"
"Ahhh salam tak bagai, bismillah apatah lagi kan???Hahaha...gua sihat je beb, lu apa cerita??Gua kan memang tau lu kurang hajor sikit, tapi tahap gaban dah la. Sikit je lagi nak sama dengan pakcik jual cendol kat tempat gua...!!"

"Ko memang nak ngata aku ek. Haha..Semalam aku bukak blog ko, apahal tak balas komen kawan-kawan ko???Cian diorang. Mesti ingat ko dah mati.."
"Baik sikit beb. Hahahaha...kalau dah mati gua tak angkat kol lu beb. Hahaha...Eh lu baca ke blog gua??"

"Aku kan pengikut setia ko punya blog, tak tau ke??Apa da...Tak amek canang langsung. Patut la blog lu tak balas-balas komen. Ntah-ntah blog member ko pon ko tak jengah ek. Cian diorang tau"
"Ala, sowie la, bukan gua sengaja,. Gua sibuk sangat. Lu tolong gitau blogger-blogger yang leh tak ?? Minggu lepas gua bizi banyak, dengan gua punya exam, bola lagi, pastu internet pon kureng la beb. Lu tau tak Jumaat hari tu pasukan gua pergi IPRM, kat Seremban, ada friendly bola. pastu tetiba keawan gua, budak bola gak la, ajak teman dia balik ke Pahang, lepas game beb. Tengah letih-letih, gua pun follow la kan. Dah member mintak tolong, takkan gua buat dekkk kan?? Bapak die sakit, so boleh gak la gua pergi tengok bapak dia. Dah lame tak jumpa. "

"Dah tu ko sekarang ni kat mana??"
"Laaaa...!!! Gua kat Pahang la..Ikut member gua ni. Tu yang tadak masa nak balas komen, nak tengok blog kawan-kawan tu. Mintak maaf sangat-sangat la kat kawan-kawan blogger aku. Lu tolong la taip dalam blog gua, lu kasitau gua bizi, boleh ??"

"Ko ni buduh ke bangang??Nak aku sepak laju-laju??"
"Apsal lak gua lak nak kena sepak ??"

"Ye la, baik esok je ko tulis dalam blog, ko kasitau diurang apasal ko tak leh nak berblog sekarang ni..."
"Betol gak kan??Apsal lu ni kadang-kadang je bangang???Kadang-kadang ok??"

"Mana aku tau, sebab kawan ngan ko kot..!!"
"Babi lu..!! Hahaha..!!!"

Tipon gua padam. Bateri takda. Pengecas bateri pulak tak bawa.

Pasrah.
Padah..
Parah..
Ahhh...!!
**************************************************************************************



P/s : Pahamkan??Pahamkan?? Bahasa mudah je tuh..Hehehe....

Kisah Debikk....!!!!

**************************************************************************************
Debik 1:

Pian tengah bersedih sebab kena tinggal dengan awek dia. Tak macam Samad, awek Jawa cun melecun, bukan cun melecur. Pian termenung tepi eskelator kat GSC, Level 6m. Monyok je Samad ni tengok Pian. Niat di hati hendak menegur, takut dia pulak yang tak bertegur. Last-last Samad ni buat-buat macho, pergi lepak tepi Pian.

" Sabarlah Pian, aku paham. Alaaaa...Kumbang bukan seekor, bunga bukan sekuntum..."


Debikkkk...!!!!! Nah ko..!!!!


*************************************************************************************
Debikkk 2

Samad termenung, mengenangkan nasib dia hari tu. Gaji baru masuk, tapi tak masyuk macam selalu. Esok besday awek, janji nak bawa awek pergi Genting Highland, nak main salji buatan manusia. Ye la, nak pergi Eropah, tak mampu sangat kan. Last-last handphone pulak boleh hilang, siap dengan tunai RM 200 lagi tu kat bilik staff. Pergghh...Gaji tak masyuk, barang hilang, duit pulak nak kena keluar esok. Pian datang menghampiri Samad. Nak di tegur takut nanti dia pulak yang tak nak bertegur. Last-last Pian buat macho pergi lepak dengan Samad.

" Sabarlah Samad, yang patah boleh tumbuh, yang hilang akan berganti...Gua paham laa..."

Debikkkk...!!!!! Nah ko..!!!!



*************************************************************************************
Debikkk 3


Pian dengan Samad termenung, monyok dan nampak memang macam orang tak betul. Ye la dah kena debik masing-masing kat muka. Hilang kemachoan beb. Samad mata kanan, Pian mata kiri. Molek benar la gitu. Gua tengah lapang, takde kerja nak buat. Penonton semua dah masuk Hall. Gua nampak dua-dua ekor mamat ni tak bercakap. Masing-masing ego. Niat di hati gua nka bertegur, tapi takut diorang plak tak nak bertegur. Last-last gua machokan diri, terus pergi lepak dengan Pian dan Samad.


" Dah la beb..!! Luorang ni pon, pasal bendda kecik pon nak debik sana. debik sini. Rileks-rileks sudah kan.. Tengok gua, rileks jek... Ni dah sampai tak bercakap, apahal kan.. Kang dua-dua gua debik..!!! Baru...."

Debikkk...!!! Nah gua..!!!

Tak sempat bagi ayat penamat dah kena. Padan muka gua...!!!

*************************************************************************************



p/s: gua tatau bunyi tumbuk sebenar macam mana...

situasi: Gua tanak terus terang, Lu orang pikir la sendiri..

Sebelum gua nak kecoh jap lagi, gua nak ucap tahniah kat pengikut blog gua yang ke-150. = MISS ?? anda baru je memenangi hadiah 'Nasihat' dari gua. Nanti kalau lu jumpa gua, gua bagi nasihat-nasihat tu OK..Hahahaha

**************************************************************************************
Situasi 1:

Lu orang ader akaun bank,
Lu orang dah kerja,
Tak kisahlah berapa RM pun dalam tu,
RM 2 juta ke,
berjuta-juta-juta ke??
Tapi kalau lu orang guna je duit tu,
Mesti lama-lama duit tu kering gak kan??
Mesti lama-lama habis gak kan??
Tak pun mesti berkurangkan??
Pastu bila korang nak hapdate balik duit dalam tu mesti lambat kan??
Pastu dah tadak duit pun mesti korang pegi cek gak kan ??
Buat-buat macam ada duit.....



*************************************************************************************
Situasi 2,

Ok,
Luorang ada kolam,
Kolam lu orang kolam kat tanah je,
Mula-mula memang lah banyakkan air,
Penuh sampai Daniel Bigo terjun pun boleh lemas,
Pastu lama-lama korang tak top up air die,
Hujan pun tak turun,
Takkan air kolam tu penuh je kan..??
Mesti berkurang kan??
Pastu kalau nak tunggu hujan,
Mesti lama kan??
Lainlah kalau lu orang ader nak hapdate air tu dengan air paip ke,
Kan??



*************************************************************************************
Situasi 3:

Lu orang bawa air botol pergi kelas,
Pastu luorang dahaga kan??
Lu orang minum seteguk-seteguk,
Lama-lama mesti habis kan,
Takkan pas kena seteguk-seteguk tak habis-habis kan??
Pastu kalau nak penuhkan balik??
Mesti kena tunggu lama kan ??
Nak tunggu masa rehat,
Nak tunggu masa balik??
Lainlah kalau ada watercooler dekat kelas lu orang kan..??

*************************************************************************************

p/s; agak-agak korang dapat tak apa yang gua nak sampaikan?? Hehehehe....

Sepinya seorang yatim...

Di tanah gersang itu,
Tandus ku sendiri,
Meratapi sepi,
Menyelubungi diri,
menyentap tersentuhnya hati.

Mimpi itu,
Ku sandarkan harapan yang seribu,
Agar kelak hari mendatang,
Ku akan ditemankan,
Tidak lagi keseorangan.

Pernah jua,
Aku membisu,
Menutupi kelabu taman kalbu,
Meliputi sepi yatim diri,

Pernah jua ,
Aku tersenyum,
Membuang kelam hati yang terpendam,
Menyaluti hati di landa sepi,

Ku sering tertanya,
Bilakah akan kembali,
Mereka yang telah hilang,
Mereka yang telah pergi,
Ku sering menanti ,
Bila pula semua nanti,
Menjadi bahagia,
Tanpa derita,
Sediakala.

Di sudut hati itu,
Pernah ku terpanggil,
Untuk mengusari hidup ini,
Biar tiada sepi,
Biar tiada lagi,
Diri sendiri yang di onak lara hati,
Di cengkam sepi yatimnya diri...


p/s: Ini perasaan menjadi Yatim sejak dari kecil. Ini luahan sebenar. Bukan mudah menjadi seorang Yatim. Walaupun namamu YATIM..hahaha....